ساعت هفت صبح ۲۱دی ماه ۱۳۹۷،همراه ۱۱ تن از همنوردان باشگاه کوهنوردی برگجهان بانوان ۹ نفر و آقایان ۲ نفر به سرپرستی آقای بهبودی و راهنمایی
جناب والی زاده بعنوان راهنمای محلی از پیش کسوتان کوهنوردی شهر کاشان ، در یک جاده خاکی ،نزدیکی روستای دره ( جنوب غربی کاشان )،از ماشین پیاده میشویم و پس از صرف چای ونرمشی کوتاه وارد ابتدای مسیر از دره شمالی به نام دره در ،که سنگلاخی و ریزشی است و شیب تند ۶۰درجه دارد،به سمت جنوب مسیر را آغاز میکنیم.
پس از طی دره و پیمایش ۱/۵ساعته از مسیر پاکوب در جهت تقریبی جنوب شرق و پس از سراشیبی وارد دره دیگری می شویم که مکانی بنام آب اسبی که چنددرخت و در این فصل،چشمه ای بدون آب ویخ زده دارد می شویم . از این دره قله سیاه کوه در جهت جنوب شرق رخ خود را نشان می دهد اما برای دسترسی به یال اصلی (خط الراس ) ،
باید به سمت جنوب جنوب غربی ادامه مسیر دهیم و از یالی که مارا به خط الراس می رساند صعود کنیم این مسیر دارای چندین فراز و فرود صخره ای با شیب تند است که سرعت پیمایش را تا حدی کند میکند
حوالی ساعت نه،در مکانی زیر نور آفتاب و در ابتدای همین یال ، صبحانه را صرف کردیم و مجددا مسیر را به سمت یالی که ما را به روی یال اصلی میرساند،ادامه میدهیم. ادامه…..
این مسیر تا زیر خط الراس ادامه پیدا میکند و در انتها با یک پاکوب تراورس به سمت چپ ( جنوب شرقی) با زمانی کوتاه در ساعت ۱۱/۴۰ به خط الراس میرسیم که در طول این مسیر،شاهد حضور
قله دماوند،با شکوه و صلابت از فاصله ای دور، که در سمت شمال،خودنمایی میکرد بودیم …خطالراس توچال نیز نمایان بود و اشتیاقی در دل همنوردان می انداخت…
از روی یال، ادامه مسیر دادیم و پس چند فراز و نشیب نسبتا طولانی در ساعت ۱۲/۳۰ به قله رسیدیم ، مسیر فوق ریزشی با شیب تند بود و در قسمتهای پایینتر،امکان تراورس نبود و مجبور به صعود از روی خط الراس صخره ای بودیم که برای بعضی دوستان اندکی دشوار بود
از زمان توقف روی قله ،نهایت استفاده را با فیلم و عکس بردیم…در حالیکه قله کرکس در جنوب شرقی و قله دومیر در غرب خودنمایی میکرد
سپس مسیر بازگشت را از همان مسیر صعود ، آغاز کردیم،با این امید که قبل تاریکی هوا،به مبدا حرکت برسیم…
مسیر برگشت بس طولانی مینمود ،ولی دل خوش داشتیم که عدسی گرم در ماشین ،انتظارمان را میکشد…
شیب تند دره انتهای مسیر ،بسیار سخت مینمود و از لحظات آخر روشنایی آفتاب ،بهره بردیم و خوشبختانه مقارن تاریکی هوا،به انتهای مسیر و ماشین رسیدیم…و بعد عدسی داغ و دلچسب…و دست مریزاد به آقای بدیعی که این چنین،دلمان را گرم کردند.
حوالی ۵ عصر آخرین همنوردان نیز به ما پیوستند و صعود به پایان رسید.
و سپاس از جناب بهبودی که متحمل سختیهای تدارک این سفر خاطره انگیز و موفقیت آمیز شدند.
به امید فتح قله های انسانیت
